De Cittaslow-beweging zag het licht in 1999 als briljant geesteskind van Paolo Saturnini, voormalig burgemeester van Greve in Chianti, een klein plaatsje in Toscane.
Hij kreeg nieuwe ideeën over de gemeente zelf en over de ontwikkeling ervan, met de nadruk op het verbeteren van de kwaliteit van leven, en besloot te proberen het hele land mee te krijgen. Zijn ideeën werden al snel overgenomen door de burgemeesters van Bra (Francesco Guida), Orvieto (Stefano Cimicchi) en Positano (Domenico Marrone) en later kregen ze ook de steun van de president van de Slow Food-beweging, Carlo Petrini. Het belangrijkste doel van Cittaslow, toen en nu nog steeds, is het overbrengen van de filosofie over Slow Food naar lokale gemeenschappen en naar de stadsbesturen, waarbij de principes van de ecogastronomie worden toegepast op het dagelijks leven.
Gemeenten die zich bij de organisatie aansluiten, putten hun motivatie uit het leven van vroeger, toen de mens nog de langzame en gezonde opeenvolging van de seizoenen volgde. Ook van belang zijn de gezondheid van de inwoners, de authenticiteit van producten en goed voedsel, de rijkdom van fascinerend handwerk en waardevolle kunst, pleinen, theaters, winkels, cafés, restaurants, spirituele plaatsen en ongerepte landschappen, alles gekenmerkt door de spontaniteit van religieuze vieringen en respect voor tradities via de vreugde van langzaam en rustig leven.
